ΧΙΟΣ : Μιά μεγάλη συντροφιά από συμπολίτες μας, συναντηθήκαμε χθες το απόγευμα (28/8) στην αυλή του ναυτικού μουσείου Χίου με τον ποιητή Γιώργη Καλλέργη και την οικογένειά του. Προσωπικά δεν είχα την τύχη να γνωρίσω αυτόν τον πολυσύνθετο καλλιτέχνη εν ζωή, τον γνώρισα όμως μεσα από την ποίησή του, και πολλές ήταν και είναι οι στιγμές που τον ακούω να ψυθιρίζει τις σκέψεις μου. Όπως για παράδειγμα την ώρα της ανατολής με το “ ΠΡΩΙΝΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ” .‘Καινούρια μέρα προβάλει
με ήλιο λαμπερό
χέρια και χείλη ενωμένα
να πω “ευχαριστω” ’
Η χθεσινή όμως συνάντηση των φίλων του στην αυλή είιχε μια ξεχωριστή ζεστασιά .
Ήταν βέβαια καθοριστικό για την επιτυχία της συνάντησης οι συστάσεις των ομότεχνών του ποιητών Αντώνη Λάρδα και Κώστα Αμπανούδη, της κυρίας Ανθής Λω-Καλούδη και της μικρούλας εγγονής του .
Στη ζεστή συντροφιά μας ο ποιητής προσέφερε μεταξύ άλλων, (όπως κάθε πραγματικός καλλιτέχνης , προσφέρει στην κοινωνία) τον δύσκολο προβληματισμό : άξιζε τάχα μια αργοναυτική εκστρατεία, για ένα χρυσόμαλλο δέρας όσο πολύτιμο και αν είναι;
ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
Κι αφού πατήσαμε στη Γη
σκοτώσαμε το θεριό νικήσαμε τη δίκαια εκδίκηση
τότες αφήσαμε την Αργώ στον Αίολο
κι ολόγυρα σταθήκαμε κοιτάζοντας το δέρας.
Σωπαίναμε ρωτώντας .
‘”Αξιζε τάχα μια αργοναυτική εκστρατεία”;
Ο καθένας απο μας, ανάλογα με τις επιλογές της ζωής του γεύτηκε την πικρή ή την γλυκειά γεύση αυτού του κεράσματος.
Μα και για όσους δεν ένοιωσαν τίποτα στη γεύση τους ο ποιητής είχε άλλο κέρασμα:
ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
“ Ομηρος για μας δεν γεννήθηκε
γιατ’ είχαμε ’πομείνει ολοζωής
δεμένοι στο λιμάνι,
χωρίς να ξέρουμε το δρόμο της Τροίας
-τι ποτές δεν ψάξαμε γι’αυτόν,
τι Ελένη δεν γνωρίσαμε.
Πεθάναμε άσημοι ως επιλέξαμε
Χωίς να προδώσουμε χωρίς να προδοθούμε
Η ζωή μας κύλισε ανάμεσα στις χούφτες μας
γαλήνια όπως ήρθε κι έφυγε
Φύγαμε χωρίς να καταστρέψουμε
Κ όμως καταστραφήκαμε.
Η τιμή στον Γιώργη Καλλέργη στην αυλή του Ναυτικού μουσείου Χίου με τόσους πολλους συμπολίτες μας να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Φ.Ο.Χ μας γέμισε χαρά και αισιοδοξία πως στην πατρίδα μας οι φωνές των ποιητών έχουν ακόμα ήχο και ακροατήριο.
Και αυτό είναι η κινητήρια δύναμη για οσους ακόμα επιμένουν να ονειρεύονται μια κοινωνία με ανθρώπινα μέτρα.
Για το λόγο αυτό ο Φ.Ο.Χ ευχαριστει θερμά την οικογένεια του ποιητή και αρχιτέκτονα Γιώργη Καλλέργη
