ΚΩΣ: []Πηγαίνοντας το πρωί για καφέ, με κοιτάζει ένας φιλος και μου λέει : στον Πατέ κουρεύτηκες; Χαμογέλασα βεβαίως και συνάμα θυμήθηκα εκείνον τον γλυκύτατο κουρέα . Ωραίος , μελιστάλαχτος , καλόκαρδος και ποιητής ο κουρέας Γιάννης Πατές. Σίγουρα αγαπητοί συντοπίτες , όλοι λίγο πολύ γνωρίζατε τον υπέροχο αυτό άνθρωπο , που πάνω από 60 χρόνια διατηρούσε το κουρείο του εκεί στην οδό Κολοκοτρώνη. Όλοι σχεδόν μικροί και μεγάλοι κουρευτήκαμε στον Γιάννη Πατέ, που ήξερε να επιμελείται το κάθε κεφάλι χωριστά , ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του . Είχε , αυτό που λένε το δικό του στυλ στο κούρεμα . Ακόμα και σήμερα από φίλους ακούγεται : «Στον Πατέ κουρεύτηκες ;». Τον θυμούνται πολλοί συνάνθρωποι μας και από τις πολλές επισκέψεις του στο Νοσοκομείο του νησιού μας , για να κουρέψει και ξυρίσει τους βαριά ασθενείς . Ακούραστος και υπομονετικός . Όμως , αγαπητοί φίλοι , δεν ήταν μόνον ένας καταπληκτικός κουρέας , ήταν και ένας εξαίρετος ποιητής , χειριστής του λόγου και της ρίμας, μέσα από την οποία περνούσε την φιλοσοφία του για τη ζωή , κάνοντας την τραγούδι . Τραγούδι είναι η ζωή μας τελικά φίλες και φίλοι , τραγούδι που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας και φωτίζει τις στιγμές μας ! Και όπως έλεγε και σε ένα από τα ποιήματα του ο αλησμόνητος Γιάννης Πατέ: Άνθρωπε γλέντα τη ζωή και ότι μπορείς να κάνεις ή γρήγορα ή αργά μια μέρα θα πεθάνεις . Μήπως νομίζεις άνθρωπε με τα βουνά θα ζήσεις και πλούτη ατελείωτα γυρεύεις να αποκτήσεις ; Μιχάλης Καντζόγλου