ΧΙΟΣ : Είχα την ευκαιρία κατά τη δεκαετία 1950-1960 να επισκέπτομαι συχνά μαζί με τον Πατέρα μου την οικογένεια της θείας μου Φράγκας Λουφάκη, στην περιοχή του Αγίου Ισιδώρου του Πετροκοκκίνου στον Κάμπο. Ήμουν μικρός και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που γινόταν η διαχείριση του νερού στο πότισμα των περιβολιών και των άλλων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Ο θείος μου ο Σταμάτης με τα εξαδέλφια μου Κώστα και Οδυσσέα είχαν στην κυριότητά τους ένα μαγγανοπήγαδο για να ποτίζουν το περιβόλι τους. Τα πρώτα χρόνια έζεφαν στον σχετικό μηχανισμό του μαγγάνου ένα ζώο, για να γυρίζει γύρω από το πηγάδι και να γεμίζει με νερό την στέρνα που ήταν εκεί κοντά. Μου έκανε εντύπωση η εικόνα με τα κόκκινα ψάρια που κολυμπούσαν στη στέρνα. Τα επόμενα χρόνια έκαναν τις ανάλογες μετατροπές για να βγάζουν το νερό με τη λειτουργία ειδικής μηχανής. Με το νερό της στέρνας πότιζαν μόνο το περιβόλι με τις πορτοκαλιές και τις μανταρινιές. Εκτός όμως από το περιβόλι υπήρχε ανάγκη να ποτίζουν και καλλιέργειες που βρισκόταν σε υψηλότερο επίπεδο από το μάγγανο, όπου η ροή του νερού ήταν αδύνατη. Βέβαια είχε βρεθεί η κατάλληλη λύση.Την εποχή εκείνη στον κάμπο κάθε κτήμα είχε το δικό του μαγγανοπήγαδο. Όμως στη γειτονιά της θείας μου λειτουργούσε για πολλές ώρες κάθε μέρα με τον ανάλογο μηχανισμό ένα μάγγανο στο πηγάδι της οικογένειας Ξυλά. Είχε δημιουργηθεί το κατάλληλο αρδευτικό σύστημα με ποτιστάδες για να μεταφέρεται το νερό στους γείτονές, που το αγόραζαν για να ποτίζουν καλλιέργειες αμπελιών και λαχανικών.
Αργότερα και στην πορεία του χρόνου τα μαγγανοπήγαδα υπολειτουργούσαν ώσπου ορισμένα να μείνουν για να μας θυμίζουν ευχάριστες εποχές του παρελθόντος. Όμως ο Κάμπος δεν έμεινε χωρίς την αναγκαία ποσότητα νερού. Τότε ήταν η περίοδος που άρχισαν να γίνονται οι γεωτρήσεις σε διάφορα μέρη. Για τους κατοίκους του Κάμπου ήταν πολύ γνωστή η γεώτρηση του Δήμου Πλακωτάρη, που κάλυπτε υπαρκτές ανάγκες της γύρω περιοχής.
Σήμερα πολλά έχουν αλλάξει όχι μόνο στον Κάμπο, αλλά και σε όλη τη Χίο. Εμείς ζούμε με τις όμορφες αναμνήσεις του παρελθόντος και ευχόμαστε η κοινωνία μας να βρίσκει τις πιο ευνοϊκές λύσεις για τα υπαρκτά προβλήματα και ιδιαίτερα για την ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας του νερού που χρησιμοποιούμε καθημερινά.