ΧΙΟΣ : Από το Σάββατο της Αποκριάς είχαμε μια σχετική αναστάτωση στην Καλογέρικη αυλή.Από τη μια ήταν η Θυμιανούσικη Μόστρα με το θεωρείο μας στου συμπεθέρου Πρασίνα, μασουλώντας κασκαμπούκα του Γιάννη Κωνσταντά ,παραδοσιακό δώρο του παππού Γιώργη.Από την άλλη ο Γιάννης , ο Νίκος κι ο + Μιχάλης που δεν ήταν μαθητές του Κωνσταντίνου Γραμματόπουλου στήνανε το εργαστήρι του στεφανωτού-άστρου.
Καλάμια από τον καλαμιώνα μας ,αλεύρι,μπλε χάρτινη κόλα, ζύγια και ουρά από εφημερίδες με σπάγγο για την καλούμπα. Σύμμαχος ο αέρας κι εμπόδιο τα σύρματα της ΔΕΗ στο Καρακατσάνικο χωράφι. Μότο το αμόλα καλούμπα! Το πέταγμα στον ουρανό άρχιζε.
Την επομένη ως μαθήτρια μετρούσα τα αποκεφαλισμένα στεφανωτά, πηγαίνοντας για το Βούρειο Δημοτικό.
Σπάνια την Καθαρά Δευτέρα πηγαίναμε οικογενειακώς στον ομογάλακτο του πατέρα μου + Παναγιώτη Γιαμό στον Καρφά με τα ωραία μεζεδάκια που είχε και όργανα, έχοντας πάρει θαλασσινά από το ψαράδικο Ντομάτα.
Πρώτη φορά δε πήγα στον Αγά των Μεστών το 1989 και δικάστηκα…
Και στα νεότερα χρόνια ως μητέρα , βοηθός της Αφροδίτης στη Φιλοθέη και στου Φιλοπάππου.
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ !
Αναστασία Μανδάλα
Καλούμπα -κουβάρι από σπάγγο για το πέταγμα του χαρταετού την ημέρα της Καθαράς Δευτέρας (παρωχημένο) σχοινί
Εκφράσεις αμόλα καλούμπα!: άσε ελεύθερο το σχοινί.
Γιατί πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα
Ο χαρταετός είχε ήδη για χιλιετίες συμβολική και θρησκευτική σημασία για πολιτισμούς της Ινδίας, του Πακιστάν, της Ιαπωνίας και της Κίνας μεταξύ άλλων. Στην Ελλάδα έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει εύκολα σπάγκο και χρωματιστό χαρτί.
Η κύρια εικασία σχετικά με την καθιέρωσή του την Καθαρά Δευτέρα έχει να κάνει με τον συμβολισμό γύρω από τον εξαγνισμό της ψυχής στην ορθοδοξία.
Η ημέρα σηματοδοτεί την αρχή της Σαρακοστής, περιόδου «κάθαρσης» του σώματος και του πνεύματος μέσω της νηστείας.
Σχετικά με τον χαρταετό, η πτήση του και η άνοδός του ψηλά στον ουρανό συμβολίζει την ψυχική ανάταση, και την προσέγγιση του θεού από τους πιστούς που τηρούν τη «δοκιμασία» της νηστείας.