ΣΑΜΟΣ: Το ποδόσφαιρο με τα μάτια ενός ανήσυχου Ικαριώτη πατέρα ποδοσφαιριστή, που ταξιδέψε από την Ικάρια στη Σάμο με τον γιο του για τον αγώνα της Μεσαριάς με τον Αρίσταρχο.
Χρονιά πιστός ακόλουθος της ομάδας ακόμα και πριν ξεκινήσει να παίζει ο γιος μου σε αυτήν, οπότε αυτή η αγωνιστική δεν θα ήταν εξαίρεση. Έτσι θα μπορούσα να τον προσέχω και όσο γίνεται.Η ομάδα σε μια αποστολή ειδικών καταστάσεων με 13 παίκτες, ανάμεσα τους 5 ανήλικοι. Πολλοί έμειναν πίσω λόγω των δυσμενών καιρικών φαινομένων και με τον φόβο να μείνουν τελικά Σάμο παραπάνω ημέρες όπως και έγινε.
Πως άλλωστε να αφήσεις οικογένεια, σπίτι, δουλειά. Το ξύπνημα δύσκολο στις 4:30 το πρωί και η διαδρομή δυσκολότερη. Πυκνή ομίχλη, δυνατή βροχή και άπειρες πέτρες με έκαναν να ξανασκεφτώ την απόφαση μου να ακολουθήσω την ομάδα αλλά και να αφήσω τον γιο μου να είναι στην αποστολή. Φτάνοντας στο λιμάνι και βλέποντας την θάλασσα σκέφτηκα και ήλπιζα ότι δεν θα ταξιδέψουμε και ότι η ταλαιπωρία μας θα ήταν μέχρι εκεί και πάλι πίσω. Δυστυχώς όμως ξεκινήσαμε κανονικά. Στο ταξίδι το αίσθημα ζάλης αντικαταστάθηκε από το αίσθημα της επιβίωσης και του φόβου. Άλλωστε είχα και τον γιο μου μαζί μου. Μετά από πολλές προσευχές φτάσαμε επιτέλους στον Σάμο, εννοείται όχι στο Καρλόβασι αλλά στον Μαραθόκαμπο. Μέχρι το γήπεδο αναρωτιόμουν γιατί κάποιος να περνάει όλη αυτήν την ταλαιπωρία και αν τελικά αξίζει. Φτάνοντας αντίκρισα έναν κάκιστο αγωνιστικό χώρο. Μεγάλες λιβαδες νερό κατά μήκους του, με την βροχή να μην έχει σταματήσει δευτερόλεπτο. Υπό άλλες συνθήκες ίσως ο διαιτητής δεν ξεκινούσε ποτέ το παιχνίδι αλλά τώρα με την μία ομάδα να έχει περάσει τα πάνδεινα για να φτάσει εκεί ήταν πρακτικά αδύνατο. Το παιχνίδι εννοείται κακό με την ομάδα μου να γνωρίζει την ήττα. Στο μυαλό μου όμως δεν υπήρχε σκορ, υπήρχε μόνο ανησυχία για την υγεία του γιου μου και των υπόλοιπων παικτών. Το κρύο και η βροχή ήταν οιωνοί γρίπης και πνευμονίας. Με το τέλος του αγώνα έγινε γνωστό ότι τελικά θα μείνουμε στην Σάμο όπως και περιμέναμε. Ξενοδοχείο και παραπάνω έξοδα για την ομάδα. Πάλι μπήκαν σκέψεις στο μυαλό μου αν τελικά άξιζαν τα 90′ λεπτά όλη αυτή την ταλαιπωρία και αναρωτήθηκα: Μήπως η ΕΠΣ Σάμου θα έπρεπε να είναι πιο ελαστική σε τέτοιες καταστάσεις; Άλλωστε υπήρξαν δελτία καιρού για τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω αρχικά ένα τεράστιο ΜΠΡΆΒΟ στους παίκτες που ακολούθησαν την ομάδα για να μην τιμωρηθεί και μετά σε όλους τους παίκτες του νόμου μας όπου συνεχίζουν με ανιδιοτέλεια και πάρα τα εμπόδια να κάνουν αυτό που αγαπούν. Καλή συνέχεια, καλά αποτελέσματα και υγεία πάνω από όλα!
SamosSport.gr
