ΛΕΣΒΟΣ:
Η Νάξος βρέθηκε ξαφνικά στο κέντρο ενός διεθνούς πολιτικού στροβίλου. Η ιστορία που εκτυλίχθηκε στην ταβέρνα «Αξιώτισσα», στο Καστράκι, δεν είναι απλώς μια τοπική «παρεξήγηση» με τουρίστες. Είναι μια σύγκρουση που φέρνει στην επιφάνεια τις μεγάλες πληγές της εποχής: τον πόλεμο στη Γάζα, τον ρόλο της προπαγάνδας, την πίεση που ασκούν διεθνείς σχέσεις ακόμη και στον χώρο ενός εστιατορίου, αλλά και τη δύναμη – και τον κίνδυνο – της ψηφιακής στοχοποίησης.Το χρονικό ενός επεισοδίουΣτις 25 Αυγούστου 2025, μια παρέα 13 Βρετανών Εβραίων τουριστών δειπνούσε στην «Αξιώτισσα». Μια έφηβη από την παρέα παρατήρησε στις τουαλέτες αφίσες και αυτοκόλλητα υπέρ της Παλαιστίνης, με συνθήματα όπως «Boycott Israeli Apartheid». Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, επιχείρησε να αποκολλήσει ένα από αυτά.Εκεί ξεκίνησε η ένταση. Η σερβιτόρα αντέδρασε, ζητώντας να μην πειραχτούν τα αυτοκόλλητα. Ο ιδιοκτήτης, εμφανώς εκνευρισμένος, απαίτησε από την παρέα να αποχωρήσει. Μαρτυρίες κάνουν λόγο για φωνές, για το χαρακτηρισμό «Σιωνιστές», για αποδοκιμασίες και χειροκροτήματα από άλλους πελάτες, που κλιμάκωσαν την αίσθηση δημόσιας ταπείνωσης.Η παρέα αποχώρησε καταγγέλλοντας ρατσιστική συμπεριφορά. Μία εκ των τουριστών, η Jude Lobb, απευθύνθηκε στη Daily Mail, η οποία κάλυψε εκτενώς το περιστατικό.Από τη Νάξο στα διεθνή πρωτοσέλιδαΗ Daily Mail μίλησε για «αντισημιτική επίθεση σε Εβραίους τουρίστες στην Ελλάδα». Ακολούθησαν αναπαραγωγές σε διεθνή και ελληνικά μέσα. Το αφήγημα πήρε γρήγορα διαστάσεις: από ένα τοπικό συμβάν σε μια ταβέρνα, η Ελλάδα παρουσιάστηκε ως χώρος εχθρικός προς Εβραίους επισκέπτες.Η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν αστραπιαία. Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης καταδίκασε το περιστατικό, μίλησε για «ντροπή» και διαβεβαίωσε ότι οι Ισραηλινοί είναι «ευπρόσδεκτοι και ασφαλείς» στην Ελλάδα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης προχώρησε ακόμη περισσότερο, ζητώντας δίωξη της επιχείρησης με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο.Έτσι, ένα περιστατικό που είχε ως αφετηρία ένα αυτοκόλλητο πολιτικής αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, μετατράπηκε σε υπόθεση «αντισημιτισμού» με την κυβέρνηση να σηκώνει το γάντι και να στρέφεται κατά μιας μικρής οικογενειακής επιχείρησης.Η αντεπίθεση της «Αξιώτισσας»Η ταβέρνα δεν έμεινε σιωπηλή. Σε δύο ανακοινώσεις της, με αιχμηρό και καταγγελτικό ύφος, απάντησε:
- Δεν υπήρξε καμία διάκριση λόγω θρησκείας ή καταγωγής. Η ένταση προκλήθηκε από την προσπάθεια αφαίρεσης πολιτικού αυτοκόλλητου.
- Η κ. Jude Lobb παρουσιάστηκε ως μέλος του οργανισμού στρατηγικού σχεδιασμού ELNET, που συνδέεται με τη στρατιωτική συνεργασία Ισραήλ – Βρετανίας. «Μάθαμε ποια είναι από το ίδιο το δημοσίευμα της Daily Mail», υποστηρίζει το εστιατόριο.
- Η παρέα αποχώρησε χωρίς να πληρώσει, γεγονός που η ταβέρνα καταγγέλλει ως «κλοπή».
- Από τη στιγμή που ξέσπασε ο σάλος, η «Αξιώτισσα» καταγγέλλει ότι δέχεται απειλές για τη ζωή της οικογένειας, ανώνυμα τηλεφωνήματα, emails μίσους και μαζικές αρνητικές κριτικές στο Google και στο Facebook.
«Δεν θα μας περάσει», γράφουν οι ιδιοκτήτες, επιμένοντας ότι υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους απέναντι σε μια επίθεση εντός του χώρου τους.Η πολιτική διάστασηΤο επεισόδιο ανέδειξε μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα:
- Μπορεί ένας ιδιοκτήτης να διώξει πελάτες από τον χώρο του;
Η ταβέρνα τονίζει ότι κάθε επιχείρηση είναι ιδιωτικός χώρος με δημόσια πρόσβαση. Αν υπάρξει προσβλητική συμπεριφορά ή φθορά, ο επιχειρηματίας έχει το δικαίωμα να ζητήσει από κάποιον να αποχωρήσει. - Είναι η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη «αντισημιτισμός»;
Η «Αξιώτισσα» απορρίπτει κατηγορηματικά τον όρο, λέγοντας ότι πρόκειται για σκόπιμη διαστρέβλωση. Εξηγεί ότι τα σύμβολα στον χώρο της είναι πολιτικής φύσης, αλληλεγγύης σε έναν λαό που υποφέρει, και δεν στρέφονται ενάντια σε θρησκευτική ή εθνοτική ταυτότητα. - Πώς αξιοποιείται επικοινωνιακά ένα περιστατικό;
Η κυβέρνηση έσπευσε να δώσει πολιτική διάσταση, αναπαράγοντας το αφήγημα περί «αντισημιτισμού» χωρίς να εξετάσει το πλήρες ιστορικό. Η ταχύτητα και η ένταση της αντίδρασης δείχνουν τον φόβο μήπως πληγεί η εικόνα της Ελλάδας σε μια ευαίσθητη διεθνή συγκυρία.
Η υπόθεση της «Αξιώτισσας» δεν είναι ένα «καβγαδάκι» σε μια ταβέρνα. Είναι καθρέφτης της εποχής μας:
- Μια τοπική πράξη αλληλεγγύης γίνεται στόχος διεθνούς προπαγάνδας.
- Η κυβέρνηση συμμαχεί με το αφήγημα του ισχυρού, βάζοντας στο στόχαστρο έναν μικρό επιχειρηματία.
- Ο ψηφιακός όχλος των αρνητικών κριτικών και των απειλών λειτουργεί ως εργαλείο πειθαναγκασμού.
Και μέσα σε όλα αυτά, μια οικογενειακή ταβέρνα επιμένει: «Δεν θα μας φιμώσουν».Η «Αξιώτισσα» είναι πλέον ένα σύμβολο αντίστασης. Η επιχείρηση πλήρωσε το τίμημα της στάσης της: δυσφήμιση, απειλές, οικονομικό πλήγμα. Όμως κέρδισε και κάτι άλλο: ένα κύμα αλληλεγγύης από την Ελλάδα και τον κόσμο, που βλέπει στο πρόσωπο της ταβέρνας μια μικρή, καθημερινή πράξη υπεράσπισης της αξιοπρέπειας.Στην τελική, το ερώτημα δεν είναι τι συνέβη σε μια ταβέρνα της Νάξου. Το ερώτημα είναι πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η πολιτική προπαγάνδα για να φιμώσει όσους αρνούνται να σωπάσουν απέναντι στη γενοκτονία.
