ΧΙΟΣ : Περί ασφάλισης ο λόγος…, κοινώς τα ένσημα που λέμε και κοινό μυστικό είναι ότι οι περισσότεροι στο ιδιωτικό τομέα, όχι δεν βάζει όλα τα ένσημα, αλλά ούτε τα μισά.Χθές στο κεντρικό δελτίο της τηλεόρασης του ΣΚΑΙ και σε ρεπορτάζ για την εργασία και την ασφάλιση των νέων, σε ερώτηση νεαρού που εργαζόταν, πόσα ένσημα του βάζουν, εν τη ρύμη του λόγου απάντησε μία ημέρα τη βδομάδα, βέβαια κατ’ έπέκταση το πότε θα βγούν οι νέοι στη σύνταξη, άγνωστο 70 και βάλε. Αυτό ήταν και η αφορμή του γράφων για το θέμα και όχι μόνο.
Στο πρόσφατο παρελθόν , μέχρι πρίν δυό χρόνια έχω εμπειρία του θέματος από πρόσωπο του άμεσου συγγενικού μου περιβάλλοντος, ο οποίος αναγκάσθηκε να αλλάξει επάγγελμα και να γίνει Ναυτικός, βασικά εξ΄ αυτού του λόγου ,δηλαδή της μερικής ασφάλισης.
Δούλευε έξι μέρες τη βδομάδα και του έβαζαν μόνο τρία τρίωρα τη βδομάδα, έτσι μετά από εννέα χρόνια (9) εργασία αναγκάσθηκε να αλλάξει επάγγελμα.
Όμως δεν είναι ο μόνος, από το περιβάλλον του προαναφερομένου, άλλος άλλαξε χώρα πήγε στη Γερμανία, άλλος άλλαξε Νησί για καλύτερα, και άλλος έγινε Ναυτικός , και μιλάμε για το νησί μας στη ΧΙΟ.
Ετσι τώρα παρουσιάζεται το φαινόμενο να μην βρίσκουν νέους για τα επαγγέλματα γενικά του ιδιωτικού τομέα, ψάχνοντας για Σερβιτόρους, Μάγειρες, οδηγούς, και διάφορα τεχνητά επαγγέλματα. Ποιός φταίει άραγε……….
Τώρα πώς καταμερίζεται το πράμα, πρώτον ο εργοδότης λέει στον υπάλληλο, αυτά τα ένση μα δίνουμε , έτσι γίνεται στη πιάτσα κλπ, ο εργαζόμενος είτε νεοεργαζόμενος είτε παλιός αναγκάζεται να συμβιβαστεί γιατί ξέρει ότι το ίδιο κάνουν όλοι ή να φύγει εκτός νησιού γιατί αν τολμήσει να καταγγείλει κάτι δεν θα βρεί δουλειά αλλού.
Αιτιολογία προφανείς των εργοδοτών, δεν βγαίνουμε…., έτσι είναι η αγορά…. Άμα θέλεις κάτσε και άμα θέλεις φύγε…
Μά αν δεν βγαίνεις κύριε κλείστο το ρημάδι, ελεύθερη αγορά έχουμε, αυτό ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους …για σένα δεν ισχύει… και η αγορά είναι έτσι γιατί συνεννοηθήκατε και τη κάνατε έτσι. Και το πιο εξευτελιστικό είναι η επιστροφή του δώρου, δηλαδή κατατίθεται το δώρο στη Τράπεζα στο λογαριασμό του εργαζόμενου, παίρνει τα λεφτά ο εργαζόμενος και τα δίνει πίσω στο εργοδότη…..έτσι είναι, έτσι γίνεται… η απάντηση.
Βέβαια δεν λέω ότι αυτό το κάνουν όλοι αλλά κάποιοι όμως έστω και λίγοι το κάνουν και πρέπει να κοιτάξουν το πρόσωπο τους στο καθρέπτη και να ντρέπονται, βέβαια η ντροπή ντροπή δεν έχει και χαράς τον που την έχει.
Ερχόμαστε στο κράτος, Επιθεώρηση εργασίας, ξεκινάει λοιπόν να ελέγξει, μπαίνει πρώτα σε ένα μαγαζί, κόβει ότι παραβάσεις να κόψει,…..μετά παίφτει σύρμα(τηλέφωνο) στους υπόλοιπους και έτσι την γλυτώνουν και τη τρώει μόνο ένας, ούτες γάτα ,ούτε ζημιά, .
Εργατικό κέντρο, με δύο λέξεις «Φέρε μου καταγγελία να ενεργήσω», δεν το μηδενίζω μπορεί να κάνει προσπάθειες, όμως εκ του αποτελέσματος φαίνεται μηδέν εις το πηλίκον.
Ετσι συνεχίζεται όλος αυτός ο φαύλος κύκλος που δεν μπορεί κανείς να τον αλλάξει και οι εργαζόμενοι και ειδικά οι νέοι ή προσαρμόζονται και αποδέχονται την πραγματικότητα ή φεύγουν όσοι μπορούν.
Οφείλω να ομολογήσω ως πατέρας δύο παιδιών και παππούς, ότι σε πολλά θέματα όπως αυτό αισθάνομαι άσχημα, έναντι των παιδιών μου και των άλλων νέων παιδιών γενικότερα.
Ντρέπομαι που εγώ πήρα σύνταξη στα 60 μου και αυτοί δεν ξέρω αν α πάρουν ποτέ….
Πήραμε χρόνια από τη ζωή τους χωρίς να φταίνε…..
Βέβαια να μην αναφερθούμε και για τα χειρότερα που έγιναν κατά το παρελθόν, δηλαδή συντάξεις στα 45,η 52η και 15 γιατί θα προκαλέσουμε το δημόσιο αίσθημα των Νέων …και θα έχουν δίκιο….
Κατά τα άλλα…. το δημογραφικό μη στενοχωρείσθε….. θα το λύσουν αυτοί που έρχονται……
Οθων Π. Τρέμης Χίος, 22 Απρ 2024
