ΧΙΟΣ :
Όσοι με έχετε γνωρίσει με τον α΄ ή β΄ τρόπο με γνωρίζετε ως γιατρό, ως κοινωνικό άνθρωπο, ως άνθρωπο που έχει κάποια σχέση με το «Δρο­μοκαΐτειο» ως Διοίκηση, κλπ. κλπ. Δεν γνωρίζετε βέβαια την… καλλι­τεχνική μου πλευρά!… Και εξηγώ, χωρίς να έχω καβαλήσει το καλάμι:
Ο Θεός μου χάρισε μια μέτρια φωνή, μου χάρισε όμως ένα… κα­ταπληκτικό… αυτί! Δηλαδή, ακούγοντας μια σωστή μελωδία ή μια σωστή ψαλμωδία (εάν είναι δυνατόν από το πρωτότυπό τους), όταν ξανακούσω αυτή τη μουσική και έχει το παραμικρό «ψεγάδι», την παραμικρή παραφωνία, αμέσως καταλαβαίνω το «λάθος» και δεν το επαναλαμβάνω εγώ!… Ίσως κάτι τέτοια ακούσματα, κυρίως εκκλησιαστικά, με τράβηξαν στο αναλόγιο, όπου βρισκόμουν ως βοηθός στον Ιερό Ναό Αγίου Νικο­λάου Βροντάδου Χίου, επί σειρά ετών[2], βοηθώντας τον αείμνηστο Μανώλη Βασιλάκη, τότε Γραμματέα του Δήμου Βροντάδου, που ως «πρακτικός» (όχι Βυζαντινός) Ιεροψάλτης έκανε θαυμάσια τη δουλειά του.
Αλλά για να επανέλθω στην καλοήθη κριτική μου, έκτοτε πέρασα από πολλά «στασίδια» ιεροψαλτών: Θεσσαλονίκης (ως φοιτητής ιατρικής), Αθήνας (ως εκκολαπτόμενος ιατρός, χειρουργός-αγγειοχειρουργός), Λον­δίνου και Σηάτλ (ως μετεκπαιδευόμενος ιατρός), και τέλος πάλι Αθήνα (Μαρούσι). Ακούγοντας λοιπόν ή συμμετέχοντας πολλές φορές, απέ­κτησα κάποια εμπειρία που μου δίδει το δικαίωμα να κάνω κάποια κριτική! Έτσι φθάνομε στο «δια ταύτα»:
Απρίλιος λοιπόν του 2024. Ως τακτικός… θαμών (θρησκευόμενος, αλλά όχι θρησκόληπτος) του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Πολύ­δρόσου Αττικής, βοηθούσα αρκετά συχνά τον αείμνηστο Κ. (δεξιός ιερο­ψάλτης), ο οποίος έκανε πολύ καλά τη δουλειά του χωρίς υπερβολές (χωρίς… «κορώνες»). Έκτοτε, μετά το θάνατό του, είμαι απλός ακροατής (σπανίως βοηθάω, όταν κάποτε χρειαστεί!…).
Ως συνήθως λοιπόν, βρέθηκα στην Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου (24 Χαιρετισμοί) να παρακολουθώ, βοηθώντας «ολίγον» στο αριστερό ψαλ­τήρι. Ο Ιερός μας Ναός είναι πανέμορφος, πελώριος[3] και διαθέτει 4 (τέσ­σερις) ιερείς), που όλοι έχουν καλή (μελωδική) φωνή και ο καθένας τα ιδιαίτερα χαρίσματά του! Οι Χαιρετισμοί λοιπόν 24, οι ιερείς 4, έτσι είπε (διάβασε) ο καθένας από 6 (έξι). Εκεί έγιναν κάποιες υπερβολές και κά­ποιες… «κορώνες». Μελωδικές μεν, αλλά όχι κατανυκτικές!… Ο νοών νοείτω!…
Και συνεχίζω με τον «Κατανυκτικό Εσπερινό», ο οποίος ονομάζεται έτσι για κάποιους λόγους. Χθες (Κυριακή) βραδάκι λοιπόν (6:30 το από­γευμα) συγκεντρώθηκε η χορωδία μας και βοήθησε (έψαλε) με τους ψάλτες, μελωδικά μεν, όχι όμως κατανυκτικά!… Ακολούθησε ομιλία του Γέροντος της Σκήτης του Αγίου Όρους π. Κυρίλου με θέμα: «Μηνύματα μετανοίας από την έρημο του Αγίου Όρους». Κατόπιν προσεφέρθησαν αγιορείτικοι λου­κουμάδες.
Για να σταματήσω τη… «γκρίνια» μου, επειδή μένω αρκετά χρόνια στο Μαρούσι (Πολύδροσο) όπου και αγόρασα σπίτι και είμαι μόνιμος κάτοικος, παρακολουθώντας τα… τεκταινόμενα, βλέπω ότι στην εκκλη­σία γίνεται τρομερό έργο, όχι από μεγάλους ευεργέτες όπως γίνεται στην πατρίδα μου τη Χίο, αλλά από τους ιερείς και το λαό (Επιτρόπους κλπ. βοηθητικό προσωπικό!…). Δεν αναφέρω ονόματα για να μην αδικήσω κανέναν, αλλά – και πάλι – ο νοών νοείτω!…
Τελευταία γίνεται προσπάθεια να αποπερατωθεί η αγιογράφηση του Ιερού Ναού μας με τα λίγα χρήματα που μαζεύονται από τους δίσκους που περιφέρονται κατά καιρούς και το εκκλησίασμα προσφέρει «το κατά δύναμην»!… Όπως γράφω και πιο πάνω, μεγάλοι ευεργέτες δεν υπάρ­χουν εδώ, ενώ πλούσια άτομα υπάρχουν!…
Επειδή… πίκρανα κάποιους με το γραπτό μου, ας θεωρηθεί το εδώ γραπτό ως κάλεσμα να βοηθήσομε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το έργο της αγιογρά­φησης, διότι ΕΝΑΣ ΚΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ! Και πάλι: «ο νοών νοείτω»!…
Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής και Καλό Πάσχα!…

Με Χριστιανική ΑΓΑΠΗ,

Α.Ι. Τριπολίτης
 

[1]     Χθες γιόρταζε η «χούντα» από την οποία… κατηγορήθηκα… ελαφρώς.

[2]     Ξεκίνησα σε ηλικία 6-7 ετών και παρέμεινα μέχρις ότου τελείωσα το Γυμνάσιο (Λύκειο).

[3]     Η ενορία μας είναι μία από τις μεγαλύτερες ενορίες της Αττικοβοιωτίας!…