ΧΙΟΣ :   Ρωτάνε τι σκέφτεσαι! Μα τέτοιες μέρες εδώ και 56 χρόνια δεν θυμάμαι ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ παρά την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της μάνας και του πατέρα. Του πατέρα, που με την προτροπή εκείνης έκλεισε το τσαγκαριό μεταφέροντας στο σπίτι όσα ατέλειωτα παπούτσια είχε δίνοντας πίσω τις προκαταβολές που είχε λάβει για τα καινούρια – αν και τις είχαμε τόσο ανάγκη- και να προσπαθεί νύχτα και μέρα να προλάβει να τελειώσει όσα χρειάζονταν επισκευή. Βιαζόταν γιατί ήξερε ότι θα πήγαινε “διακοπές”. Έμαθε στη μαμά και σε μένα να κάνουμε αλλαγές χρωμάτων στα παλαιά δερμάτινα παπούτσια. Εμένα μου έμαθε ακόμα και να αλλάζω τακούνια και σόλες σε γυναικεία και ανδρικά. “Δεν ξέρω πότε θα γυρίσω” μας έλεγε. Ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι θα τον πάρουν, αφού ήδη είχαν κάνει την αρχή με άλλους χωριανούς. Για κείνον έγινε μία εξαίρεση επειδή ήταν ψάλτης και τον είχαν ανάγκη στην εκκλησία. Ήθελε όλες τις στιγμές, όσες είχαν απομείνει, να είναι κοντά μας, γι’ αυτό και έκλεισε το μαγαζί και δούλευε σπίτι.
    Από τη Μ. Δευτέρα μουρμούριζε συνεχώς :ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΑΙΡΑ  και όταν ξημέρωνε η Μ. Τρίτη και ήταν σπίτι μας, συνέχιζε: ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΡΙΘΗ.
    Σαν ξημέρωσε η Μ. Τετάρτη μας λέει : ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΧΑΘΗ.
     Την αυγή της Μ. Πέμπτης ήταν ανήσυχος και χλωμός και μας λέει με απέραντη θλίψη και απογοήτευση, ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΥΡΕΘΗ, λες κι ετούτη τη φορά πίστευε πως δεν θα τον βρουν και θα γλιτώσει το Σταυρικό Θάνατο.
«Το πακέτο να ‘χεις έτοιμο» λέει στη μάνα μας. «Έλα, μην κάμνεις εδέτσι και μπορεί να κάμωμε και Ανάσταση μαζί» του απαντά εκείνη.  « Μπα δεν το βλέπω, ο δάσκαλος είναι εξαγριωμένος γιατί δεν ακούει από μένα εκείνο που θέλει. Και οι φίλοι του κάθε βράδυ και πολλαίνουνε στην εκκλησιά. Εχτές το βράδυ ήρτανε και στην αυλή μα εσύ δεν τους είδες. Εγώ τους κατάλαβα από τα τσιγάρα, που εγιάλιζενε στο σκοτάδι.»
Μεγάλη Πέμπτη βράδυ τα Ευαγγέλια δώδεκα αλλά στα μισά, στα έξι, βγαίνει ο Εσταυρωμένος, κι εκείνος ψάλλει με δέος και λυγμό στη φωνή : «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…. χωρίς να κοιτάζει δεξιά κι αριστερά παρά μόνο στην πόρτα και στο παγκάρι που έχουν γεμίσει από τους  «φίλους του δασκάλου».  Στήθηκε ο Εσταυρωμένος στο κέντρο του Ναού και επιστρέφει στο αναλόγιο. Κάτι του ψιθυρίζει ο δάσκαλος στο αυτί και φεύγει από τη θέση του κοιτώντας προς το μέρος μας. Μας χαμογελά και φέρνει το δάχτυλο στα χείλη κάνοντας σήμα να σιωπήσουμε. Βγαίνει από το Ναό έχοντας πάντα στο πλάι του το δάσκαλο και πίσω τους φίλους του. Ένα αυτοκίνητο τον περιμένει, μα επεμβαίνει η μαμά και τους παρακαλά να μας επιτρέψουν να πάμε σπίτι για να του δώσει το πακέτο κι εκείνοι να έρθουν με το τζιπ. Ο δάσκαλος εγγυήθηκε γι’ αυτό και ήρθαμε με τα πόδια όλοι μαζί σπίτι. Ήπιε ένα ποτήρι γάλα όπως συνήθιζε, πήρε το πακέτο που του είχε ετοιμάσει εκείνη, μπήκε στο τζiπ και έφυγε…..
  ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ και η μαμά πρώτη επίσκεψη στις φυλακές Χίου.
    ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΟΙ ΟΒΡΙΟΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, μαζί κι εμείς, η μαμά, εγώ και η αδελφή μου.
  ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΩΝΕ ΤΟ ΨΗΤΟ Τ’ ΑΡΝΙ, εμείς όμως τι..;
Λαγκάδα 21-4-2024
Ευγενία Καλαγκιά-Μουρατίδου  <ekmourat@gmail.com>